dıbıdı...gaman... aaa anne gamga..

anne diyor.. dıbıdı... parmağı duvarda asılı bağlamaya dönüyor.. alıyorum çalıyorum yeni geliştirdiği figürleri gösteriyor ellerini doluyor yere çömelerek ayağa kalkıyor etrafında dönüyor.. sonra ıh ıh diyor.. 'başka türküye geç.. değişitiriyoruz.. ıslık çalmaya başlıyor...parmağını ağzına sokup cırlıyor.. ardından daha hareketlı birşeyler istiyor... beni aşar! dedeye başvumak lazım.. dede yok.. anlamıyor illa daha hareketlisini istiyor... ardından dibidiyi bırakıyoruz yerine..gamanı alıp getiriyoruz... kutusundan çıkarıyoruz.. her seferinde kemanıma birşey olacak diye korkuyorum alayım bi çin kemanı bitsin bu işkence..ordan piyanoya geçiyoruz parmaklar tuşların üzerinde sıralanmış duruyor.. ben farkında değilim doğru yapmış..sıra sıra sıralanmış.. canım yavrum herşeyi hızla öğreniyor.. iyi örnek olmak lazım.. taklit diz boyu...
yatıyoruz yan yana.. benden su isteme bahanesiyle hooop benim tarafa geçiyor bir kıkırdama atıyor.. seni numaracı benim tarfıma mı geçtin diyorum.. göbeğini dişliyorum.. sen anne ben akın diyorum.. istemiyor men men diyor.. men agı men diyor...
mutfakta kurabiye yapıyoruz.. elinde merdane, hamur, kurabiye kalıbı.. akın yeme diyorum o çiğ hamuru.. başka tarafa bakıyor ben de oraya bakacağım.. hop hamur mideye.. ben arkamı döndüğüm anda hop bi parça daha.. sandalyesinde biraz kaykılmış oturuyor elinin içinde hamur... çaktırmadan dişliyor.. Oğlum! diyorum hememn şımararak aaa anne ninnibaaa bir daha sıkıyor a anna gamga.. biraz daha sıkıp anne auvvvvvv diyor.. yani yemiyormuş da arada kamyon kedi yapmış hamurdan.. bu çocuk daha 2 yaşında.. nerden geliyor bu akıllar.. oy anam uyuyu uyuya büyümüşüm..
küçük adam.. mutfaktaki en alt çekmeceyi açıp basamak yapıyor.. çıkıyor tezgah karıştırıyor.. menni arıyor (pekmez, kurabiye, bisküvi vs )
minik kuzu... akın paşa... canım yavrum.. büyüyor da büyüyor...