babam hayal kurmazmış önceden.. üzülürüm olmazsa dermiş..annem de benim gece gündüz hayallerle geçiyor ömrüm demiş ve bir gece birlikte kocaman bir hayal kurmuşlar.. şu ara bu hayali gerçekleştirme peşindeler.. sakin bir hayat birbirimizle daha çok beraber olma fırsatı.. gölün kenarında kurulan çadır kampları,meşhur yenice ormanlarında fotoğraf çekimleri.. (doğal hayat hala orada devam ediyor geyikler ayılar vs) biraz daha ek yaparak buna bir de judo kulübünu eklemiş... milli sporcu yetiştirecekmiş...
safranboluda kocaman bir ev, osmanlı tarzı.. kocaman bir sofası olan.. bahçesinde gölgeli bir divan.. köpekler kediler... tavuklar... tertemiz bir yaşam..becerebilirsek büyük değişikliğe az zaman kalmış.. bütün bu anlattıklarım basit şeylermiş ama güzelmiş.. bakalım ne olacak.. istanbula gezmeye gelecekmişiz yaşamak için zormuş istanbul... ben daha bilemiyorum böyle büyük şeyleri.. benim tek derdim babamı daha çok görebilmek.. bu arada annem diyor ki şu an bu yazıyı okuyanlar google da safranbolu evleri yazıp tıklasınlar diyor..
12 Nisan 2009 Pazar
hayal deryası
Gönderen akın zaman: Pazar, Nisan 12, 2009