3 Nisan 1937 Cumhuriyet Kenti Karabük

ben yazıyorum (anne)
3 nisan 1937 de karabük demir çelik fabrikalarının temelini atmış Atatürk.. o günden beri Cumhuriyet Kenti Karabük diye anılır.. bu yılda da yine etkinlikler oldu. ankara
meclis korosu ardından Cihat Aşkın ensemble konseri ardından karabük thm korosu peşinden de Ankara Devlet Opera Balesi.. peşpeşe 4 akşam çok güzel konserler dinledik.Karabüklü olmanın gurunu paylaştık. Bir yerde okudum diyordu ki kişi 'karabükte herşeyi bulamayabilirsin ama karabükte bulduklarını da unutamazsın..çok doğru..şimdi gelelim akın'a...


babam annemin konserini izlemek hem de iş için biraz bilgi almak amacıyla geldi bu hafta sonu..çok sevinçliydik.. birlikte annemin konserine gittik dün akşam dedemi ve annemi izledik..bugün de annemi okulunda ziyarete gittik öğrencileri beni biraz okulda gezdirdi annemin piyanosunun üzerinde bir tane saate benzeyen birşey vardı onu sileceğe benzettim meğer metronom diye bir aletmiş.. sonrasında safranboluda incekaya su kemerine gittik aşağıya taş atık köstebekleri gözetledim. şimdi de babam benim göbeğimi yiyor..

annesi yazıyor...
H. gitti... yine boynumuz bükük kaldı. akın babasına giderken bakmadı bile. git çabuk dedi. ben de üzüldüm sonrasında anneme demiş ki babam gitti ben de ona kızsdım anane
bugün akın babası ve dedesi ile dışarı çıkıyor biraz işleri var annemde demiş ki anneanne şen titişzşin şen de evini temizşle.. annem donmuş kalmış öğretsek bu kadar olmaz.

yaşlılık meselesi yine çıkmış anneanne senin takma dişin varmı evet oğlum sen de yaşlanınca takma diş takacaksın demiş annem.. olmaz ben yaşlanmıcam annem de yaşlanmıcak demiş yaşlanmayı çok kötü bir şey olarak düşünüyor şimdiden..

çok yorucu bir haftaydı.. dersler ardından uykusuz gece nöbeti konser provaları üst üste kutlama programı görevleri.. sonra konser.. bugün okul... nöbet... hiç halim kalmadı.. şimdide midem ağrıyor her üzüldüğümde olduğu gibi...