babası gitti dün gece... babama diyormuş ki dede anneme söyle babamı göndermesin.. ben içim kan ağlasa da gülüyorum ki çocuğum üzülmesin diye.. babasının otobüsteki koltuğunu kontrol etti rayat mı diye sonra da aşağıya inip el salladık.. araba kalkarken anne babam gitmesin yütfenn dedi ben de ona ellerimi kocaman açıp bu kadarı bitti ama yine küçük yapıp bu kadar az kaldı deyince gözleri parladı ardından yürüyemediğini söyleyip kucak istedi eve dönerken uyuma numarası yaptı sonra apartmanda kendini kapının önüne bıraktı.. bütün bu hareketlerin anlamı kendini üzgün hissetmesinden.. neyse ki görüşmemiz iyi geçti az kaldı.. tek ümidim cumartesi günki konuşma... çok yorgunum.. zor bir savaş bitti bitecek...